శ్రీ కృష్ణ కర్ణామృతం శ్లోకం 19 - 21 (with Audio)

1-19

శ్లోకం

ఆముగ్ధ మర్ధనయనామ్బుజచుమ్బ్యమాన

హర్షాకులవ్రజవధూమధురాననేందోః

ఆరబ్ధవేణురవ మాత్తకిశోరమూర్తే

రావిర్భవంతు మమ చేతసి కేపిభావాః  

బాలగోపాలుని ముఖము చంద్రునిలాగా మధురంగా ఉంది. గోపసుందరీమణులు సగము విప్పారిన పద్మాలలాంటి తమ కళ్ళతో గోపాలకృష్ణుని ముఖపద్మాన్ని ముద్దు పెట్టుకుంటూ ఎంతో సంతోషాన్నీ, కలవరాన్నీ పొందుతున్నారు. బాలగోపాలుని అటువంటి విలాసవిశేషాలు నిరంతరమూ నాకు అనుభవంలోకి రావాలని కోరుకుంటున్నాను.

1-20

శ్లోకం

కలక్వణితకంకణం  కలనిరుద్ధపీతాంబరం

క్లమప్రసృతకున్తలం లలితబర్హభూషం విభోః

పునః ప్రకృతిచాపలంప్రణయినీ భుజాయంత్రితం

మమ స్ఫురతు మానసే మదనకేళిశయ్యోత్థితమ్

రాత్రంతా శృంగారక్రీడలో మునిగిన శ్రీకృష్ణుడు వేకువజామున తన పక్క మీద నుంచి లేస్తూ శరీరంనుండి జారిపోతున్న పీతాంబరాన్ని పట్టుకుంటున్నప్పుడు ఆయన చేతి కంకణాల ధ్వని మధురంగా వినిపిస్తున్నది. అంతకుముందు పడిన శ్రమని సూచిస్తూ  చెదిరి ముడివీడిన  ఆయన ముంగురులలో నెమలిపింఛము బహుసుందరంగా ఉన్నది. తనను వదిలి వెళ్ళవద్దని ప్రియురాలు  అడ్డగిస్తుంటే చంచలుడై చూస్తున్న శ్రీకృష్ణుని ముగ్ధ మనోహరరూపం నా మనస్సులో నిలిచిఉండాలని కోరుతున్నాను.

1-21

శ్లోకం

స్తోకస్తోకనిరుధ్యమాన మృదుల ప్రస్యన్దిమందస్మితం

ప్రేమోద్భేదనిరర్గళప్రసృమర ప్రవ్యక్తరోమోద్గమమ్

శ్రోతుం శ్రోత్రమనోహరం వ్రజవధూ లీలామిథోజల్పితం

మిధ్యాస్వాస ముపాస్మహే భగవతః క్రీడానిమీలద్దృశః   

బాలగోపాలుడు తన శయ్యమీద పడుకుని ఉన్నాడు. దగ్గరలోనే గోపస్త్రీలు ఆయన నిద్ర పోయాడనుకుని ఆయన లీలావిశేషాలు పరస్పరమూ చెప్పుకుంటున్నారు. మెలుకువగానే ఉన్న బాలగోపాలుడు తన గురించి వారు చెప్పుకునే మాటలు వింటూ చిరునవ్వుని ఆపుకుంటున్నాడు. కానీ ఆ స్త్రీల మీద అధిక అనురాగం ఉండటం వల్ల వారి సంభాషణలలోని భావాలకి ఆయన శరీరం గగుర్పాటు చెందుతున్నది. ఆ విధంగా నిద్రనటిస్తూ గోపస్త్రీల సంభాషణలు వింటూ చిరునవ్వు చిందించే బాలగోపాలుడిని నా మనస్సులో ధ్యానిస్తున్నాను.